Velî Yildiz timî timî donanê sipîyan dano xo ra û çîta şîyaye zî dano sarê xo. Vano: “Wexto ke 38î de kal û pîrê ma ameyî kiştene masumê pakî bî, nê kincî pira bî. Çîta sarê mi zî seba 38î ez şîya dana girê.”
Velî Yildiz bi kincanê xo, erdîşa xo, tewr û tarzê xo mîyanê Dêrsimî de bîyo yew sembol. Dewa xo Harşîye girêdayîyê Pirdê Şurî ya. Velî Yildiz 72 serre o û xeylî serrîyo kincanê sipêyan sey tepşê sey tewrê keno payî. Wazeno ke bala her kesî banco serê tertelê Dêrsimî.
Derheqî nê de Velî Yildizî ajansê ma (AW) rê qisey kerd. Sebebê nê kincanê sipêyan û çîta şiyaya ke serê sarî de ra wina yo: “Çaya ez nîya sipê keno payî? 38î de ma masumo pak bîme. Miletê ma feqîr bî. A wext kiraso sipê bî. Na hetê Mazgîrtî de kinarê Mûnzurî de pamix nêne ro. Ûca ra kî qumaş viraştêne xorê miletî kerdêne payî, feqîr bî. Qumaşo bîn buha bî. Miletê ma nîya sipê kerdêne payî.
Miletê ma kiştî, seba îtîqatî ser kiştî. Guna xo çinbîye yanî. Hermetî, domanî, zav û zêçî, kokimî pêro kiştî yanî. Tayê eşkestanan de kiştî; gaz eşt ci, tayê pê sungî kerdî. Pirên û tumanî mara bî o taw. Hata miletvekîlîyê de înan bî va ke ‘Dêrsim de beyaz donluları öldürdük de anası mı ağladı.” Eya mayê ma berbayî. Mayê ma înan kiştî coka ez heta merdene ez nîya keno payî. Vana ma xo virîra mekerîme. Ma kesîrê xirabîye nêwazenîme, ma dima întîqamî nîyîme. Ma haştîye vazenîme, rindîye vazenîme. Xizir neheqîye mara durî bero. Ez heta merdene nîya sipê keno payî. Sarê xo ra çîta şîyaye dana girê. Eyî kî henî keno payî ke vana ma 38î xo vîrî ra mekerîme. Roja Şiyaya ke marê amê, roja nîya şîyaye ke rêde bîn mevênime. Ayera keno payî.”
