Seydalî Çelîk dewa Feme ya ke girêdayeyê Çêrme (Yedîsu-Çewlig) ya mezra a dewe de Gomê Hemedî de ciwîyeno. Wexto ke ma rê qalê dewrê verî keno û ma rê yew çîroke vano çimê xo biriqînê. Vano, “Virênde televîzon çin bî ma jubînî rê şanikî qesey kerdêne.”
Seydalî Çelîk (Seydalîyê Bexiz) dewa Feme ya ke girêdayeyê Çêrme (Yedîsu-Çewlig) ya mezra a dewe de Gomê Hemedî de ciwîyeno. Dawar keno veyî û îdareyê xo nîya vêneno. Wexto ke ma rê qalê dewrê verî keno û ma rê yew şanike vano çimê xo biriqînê.
Şarê nêy cayan zafêrî ey bi nameyê Seydalîyê Bexizî nas keno. Ma wazenîme ke ma rê qalê dewrê verî bikero, domantîya înan de dinya senêne bîya aye ma rê qisey bikero. Wina vano: “Pancas serrê nayera ver, ma şîyêne çê cîranû. Heroj jûye sanîkî qesey kerdêne, henî kê nêbîyêne, şewe ranêvêrdêne. Hewnê ma nêamane. Şanîkî qesey kerdêne, bîyêne herêy, hewnê ma wêş amêne.”
Şanika Pîra Kokime û Luye
Seydalîyê Bexiz ma rê dest bi şanika Pîre û Luye keno: “Rojê ju kokimê bîya, ju biza xo bîya, biza xo kole bîya, gaytê ci kena, velg dana ci, doşena û xo rê kocîkê şît wena. Kokima, sebikero?
Luye misa, heroj heroj yena şitê na cenîke wena. Na cenîke yanê pîre vana ‘Gelo nê şitê mi kam veno? Ez gerê ney doz bikî.’ Rojê darîya xo kena tuj û pê çeverî de xo dano we. Qayt kena kê Luye qiran qiran goşê xo kena vît û na het û a het ra qayt kena, linganê xo bêveng nana ro yena ke şoro şitê pîre boro. Kokime darîye koka dimê luye de dana piro. Dimê Luye uzade gineno war ra. Luye remena şona. Dimê Lûye rindek o, Pîre ana morekan kena tira, xemelnena, reqesnena û zerê çeyî de ustine ra darde kena.
Na luye rê beno qisawet vana ‘Ez nê dimê xo çitûrî na kokime ra bicerî. Teriknena şona cêrena verê kokime ra. Kokime vana ‘so şitê mî bîya, ez dimê to bidî to.’ Ljye vana ‘Ez şitê to çitur bîyarî?’ Kokime vana, ‘Şo biza kole bidoşe mi rê şitê mi biya.’
Luye teriknena şona bize kole ra vana ke, ‘şit bîde mî, ez bena dana kokime û kokime ra dime xo gêna.’ Bize kole vana ‘Şo mi re velg bîya, ez vêşana çitur şit bîyarî.
Luye şona dare ra vana ke, ‘Bê tayê velg bîde mi, ez bidî bîze. Bîze şit bido mi şitî berî bidî kokime, kokime kî dimê mi bido mi.’ Dare vana ke, ‘Şo awe bîya bide koka mi ez biyane huşk. Tayê awe borîne can bêro mi ke ez velg bidî to.’ Luye şona hênîyî ser. Hênî ra vana, ‘Awe bi de mi ez berî bidî dare.’ Awe vana, ‘Şo çêna Paşayî bîya mi ser tenê bireqesîyo ez henî awe dana to.’ Luye dana raye şona gêrena verê kêna paşayî ra vana, ‘Bê serê hênî de hebê bireqesîye wa hênî awe bido mi’. Çêna paşayî vana, ‘Şo mi rê citê kondiran bîya ke ez bêrî serê serê hênî kayî bikerî. Kondirî çin bê ez nêreqesîna.’ Şona kondirecî ra ver vana, ‘Kondiran bide mi ez berî bidî kêna paşayî, to ke kondiran medê kêna paşayî nêna serê hênî de nêreqesîna. Hênî zî awe nêdano mi. Hênî ke awe medo ez nêeşkena dimê xo pîra kokime ra bigî.’ Kondirecî hakan ra hes keno, Luye ra vano ‘Şo mi rê hakan bîya ez pîzê xo mird bikerî ke to rê kondiran virazî.’ Luye şona gêrena kerge ver vana, ‘Bê çend hakan bide mi ez berî bidî kondirecî.’ Kerge vana, ‘Ez vêşana se hakan bikerî. Şo mi rê tenê qût bîya ez borîne ke bişkî hakan bikî.’
Luye şona verê Zixe. Zixe ra vana ‘Tenê qût bide mi ez berî bidî kerge kerge ki hakan bido mi.’ Zixe vana, ‘Heq mekero to hetanû sile mîyarê dormê mi suwax nêkerê qût nêdano to.’ Luye şona hetê Gayî. Gayî ra vana, ‘Sile bide mi.’ Ga vano, ‘Zerê mi tip û talo ez se sile bidî to. Şo tayê simer bîya ez borîne ke sile bidî to.’ Luye şona gêrena verê Mereke ro. Mereke van to vênena ke serê mi dilop keno. Şo serê mi loqe bike bê ez simer dana to.’ Luye şona tenê loqe ana nahet ahet. Axirî loq kena. Yena Mereke ra simer gêna. Ana dana gayî, ga weno û sile keno. Sile gêna bena zixe suwax kena. Zixe qût dana ci. Qûtî bena dana kerge. Kerge hakan kena dana Luye. Hakan bena dana kondirecî. Kondiranê xo bena dana kêna paşayî. Kêna paşayî yena serê hênî de reqesîna. Hênî awe dano ci. Awe bena dana koka dare. Dare velg dana luye. Luye velgi bena dana biza kole. Biza kole velgî wena û şit yeno cîcanê biza kole. Şit dana Luye. Şitê xo bena dana pîre û dimê xo gêna şona.”