Sîyasetmedar Mustafa Kulu haştî yê ser va ke haştîyê welat ser çûtûr yene, çûtûr rindiyê beno ajansa ma ra vila kerdî.
Hemserekê DAD’î yê verênî û sîyasetmedar Mustafa Kulu giringîya haştîye ser o ajansê ma rê qisey kerd.
Hemserekê DAD’î yê verênî û sîyasetmedar Mustafa Kulu wina va: “Virenû nê ma vatene ke, jû morde mî, jû aşîre, zere xo de da phêro, venge bîlanû dere, qese hexî yê va ze, ma camê te bi kerîme. Nika qûlo kê, e kê Devleta, e kê cema to, şaxsîye to kam kê beno bûwo, e kê şî meydan, qese hexî ya va kê, qere kê tey vîcdan bû vo, axlak bû vo. Qese xo de, vatane xo de samîmî bu vo. Sere kirmancîyê ser Îmralî qesey va; kê ma haştî yê vaze me. Zafû tene na qesey sêr zaf vînda. Tayî nê va çaê se bî, tayî nê va tesmî lê bî yo, tayî nê va her çi da towa ne vazê no. Qomê ma îyê kê phomcas sêr na cengîyê de rê, zere ma qewga dere, sere na qesey ra canê xo do, waxtê xo do, cencî ya xo do, je de na qesey fam neker dê mi rê hin aseno.
Sîyasetmedar Mustafa Kulu wina domna: “Dîna dê qujîk ra nat, kirmancû çi dest rê amê dina va kê heya, dîna pê na qesey dê vînet. Va kê raşt a ma pê na qesey derî mê. Rojavê dê, Kurdîstan nê Iraq dê, Îran dê Kirmancû na qesey se rê, amêy peser, pê na qesey de caê xo gûret. Va kê Rehpê rê ma se vato, ma pê na qesey de vînde mê. Hete ra, Dewletê na qesey ra heya beno çira hîn ker dî, konjektû rê dîna xeyle amê virnayîş ser. Sûrîya şî, Iraq şû yo, des paê nê Îran şîkî ya. Phêrî nê Îsraîl û Amerkan hîn ker dî. Ni ka Dewletê Tirk tersa va kê ma Kirmancû ra haşt bîmê kê waxtê ma me ro.”
Heşt asmê verde ra Dewletê Tirk gamê ne eşt
Mustafa Kulu qiseyê xo rê wina dewam kerd: “Dewle tê Tirk, sodûr qese jû va no, sûn dê qese jû vano. Heştê verono nafa kî qese bîn vano. Phêrî nê na biza no kê, Dîna dê, xiravîye nê, ewê qewga, ewe herbî meselêy ne qedî yê. Cengê jûyû nê Cengê diyî nê amêy, xûn dê Împaratûrlûxû yê, xûn dê qewga, herwê, cengê bî, thepa phêrî nê amêy peser, cematê kerdî, jûmî nê de haşt bî. Na qesey kê phoncas serê, di sêy serê bî ye no, haştî yê kê na mê, phomcas sêr thepa gere kê be ro.”
Bere peser rizalix bû vazê heqê xo bi jerê
Kulu giringîya yewîye de wina va: “Bere te lewê, na qesêy ser vin dere, kam, kamci ra çi vaze no, riza bi vazê kê haşyî yê bero, hin kê ne bî haştî yê nî na. Qesey kê ma re qiran yeno, sa rê Kirmancî, îyê ke zere phoncas ser canê xo do, vesan û tesan mendê, viraniyê dere, hepîs tere, îyê kê şî ye heqîye xo, înû vûnca woîrê vîcdan yê, îyê kê qesêy heqî yê ne vata, lewe de ne vini te, hûkmat rê dest qûre to, hûxmat re gûrû yê înû na haştîyê ser qesû vane qarşî yê vejî nê. Na vîcfan û axlak bî nê hardî derû, no îyo. Hete bîn ra, mi rê hin aseno kê, Parlementê Îsvîçre, Almanya, Îngiltere, îyê Dûlgerû nê bînû, va nê Onderê Kirmancû, Ocalan qesey henen va kê; ma ney rê heyranî mê, îson xûn de qirs, xûn dê phîl, xûn dê hîra, xûn de dûrî dîyê ne zafî nîno dîna. Towa ne vaşt, teyna haştî yê vaşt.”
Kulu veng da dormerayê sosyalîst û komînîstî rê û wina dewam kerd: “Îyê kê Zere Dewletê Tirk tê sîyasetê kene, sosyalîst û komînûst domokrat û tayîne Kirmancû alex tê xûn de wesey ne va na qesêy ser. Îyê ke zere Dem dê, caê gûreto, namê xo sosyalîst û komînîst nexon kam, neva kê, eşq bê na qesey ra, raê rinda, na qesêy kê raşta ma pêy de vinderî mê. Înû vînde nê key linge ne nû nû talaşîne ra, kêy pheyser sonê, hukmat ma rê towa ne vano, hin khaleke dê vinete. No zûlmo. Înson kê îtîqat ra kerdî, vîcdan ra kerdî înû hîn kene. Înû hîn qesêy kene. Ya kî tayîne dê qesêy ne vejî no.
Sarê Kirmanç zaf bedelû da
Kulu peynîya qiseyê xo wina ard ziwan: “Narê thepa dina bi riji yo Sarê Kirmanç raver sone pheyser ne sone. Na pherîne bi zano. Raştî yê nao. Narê thepa wayîrê exlak yo, wayî rê vîcdan yo, wauî rê qesey hûyo, sevetê sarê xo, sevetê weleta xo tarû ne, her caê de, haştî yê, biratî yê, Kirmancî yê sêr emege bi do. Tayî nê çê xo de nîsene ro va ne, nayî nê çi gûret, kam sekerdî, se bîyo. Nî qese, qesey raştî yê nî ya. Na vîcdanî nî ya. Nînû de vîcdan û axlak çî no. Nînû roj û roj khalek de vînde ne vane çi ceme, mare çi rind yeno vane. Na vicdan nû ra xo pheyser ne gûretî, name înû devrimcî nî yo. Ankara dê komîsyon viraş tê, haştî ya çûtûr bena, yene dormê masa, vanr kê, ma zonê sima gûreto, welatê sima gûreto, kûltûrê sima gûreto, namê çîno, namê dewe vûrno, namê koê virno, naê damê sima, î bûnû qesey keme. Sima çixa kê Tûrkiya dê zindan viraş tê, tê dê kirmancû kerdî zere. Qanû nê, haştîyê ra çî yê xiravin nînê peser. Îyê kê dizdiyên kerdî, çî yê xiravin kerdî, kîştê, zere jû qanûnê de nî nê peser. Giranî ya na mesele beno berzî.
Nîyê kê serde rê Tirk nîyê dewşîrme yê
Nîyê kê serde re Tirk nîyê, sarû îdarê kene, înû de vîcda nê Tirk çî no. Nî nû Osmanli ra thepa sarê Anadolî îdarê kene. Je Mustafa Kemal ya Goçme nê Kafkasû, ya kî goçme nê Balkano. Îyê kê haşyî yê ne vaze nê, ya Dagistanli yo, ya kî goçme nê tewer yo. Îyê kê tarixe Tirk nûştê înû kê Tirk nîye. Narê raver ma çi di çi ne dî, ma zane mê, ma vûnca haşyî yê vaze mê. Narê thepa vazê ma xelet kerdo, rizalix bîjerî mê. Na welatê de eve kamîya xo, zon û kûltûre xo woşîyû xo bi ramî mê, a waxt beme bira yî. Na gamê ne êstî, birayî û haştî yê ne bena.”
