Nuştox Hacî Ozkal dîyar kerd ke edebîyatê zazakî heme raşte de aver şîro, çar lingê hewce yê û wina va: “Mi zî newe newe ferq kerd ke kal û pirikê ma senî qal kenê û nêverdayo kirdkî bimiro; mi zî va qey tena bi qalkerdişî kirdkî nêmireno û gedeyê xo bonderê kirdkî kerdê. La dima mi ferq kerd ke tena bi qalkerdişî ziwanêk aver nêşono. No ser ez zî kewta mîyanê xebata nê kitaban.”
Nuştox û Mamosteyê kirmanckî Hacî Ozkal do 27ê kanûne de Amed de programê Daşinasnayîşê Setê Kitabanê xo bikero. Hacî Ozkal programê Daşinasnayîşê Setê Kitabanê xo û tedeyîya kitabanê xo ser o ajansê ma rê qisey kerd.
‘Çi heyf ke ma texmîn nêkerd’
Nuştox Hacî Ozkal va ke eke yew miletêko biwazo ziwanê ey, erdan ser o vindî nêbo; çar linganê ey ê xususî est ê û wina va: “Nê çar lingan ra yew ferheng o. Merdim qalan pêser keno, o bîn zî raştnuştiş û gramer o. Hîrêyine zî, seba ke ziwanê xo bikerê herikbar û wendox ci ra kêf bigiro vatişê verênan zengînêr bikero. Eke wina nêbo ziwan werte ra wedirîyeno. Eke ti wazenê ziwanê xo edebîyatî de zî zengînêr bikerê, nê çar lingê lazim ê. Edebîyatê zazakî raşte de bibê aver nê heme çar lingê ma rê hewce kenê. Mi zî newe newe ferq kerd ke senî kal û pirikanê ma senî qal kenê û nêveradayê kirdkî bimiro; mi zî va qey kirdkî mireno û gedeyê xo bonderê kirdkî kerd. Ma keyeyê xo de bi ziwanê xo qalî kenê. Çi heyf ke ma texmînê pancar serrê verî nêkerd. Ez demo ke newe mamoste bîya, wina fikrîyaya la emrê mi resa 25 serra yê, ê fikranê mi yê verêne heme pûç vejîyayî. Êdî mi dî ke raşteyê nuştiş û wendişî de, edebîyatî de bidê xebetnayîş. Çike tena qalkerdiş nêbeno, no semed ra mi xo da xebate ra; ziwan averberdiş.”
‘Tede de heme raştnuştişê zaravayan est o’
Hacî Ozkal bal ant ser tedeyîya kitabanê xo û wina domna: “Setê mi de bi hawayêko behsê çar lingan kerd, heme est ê. Yanî ferheng o, şeşt û panc hezar qalî zereyê ci est ê, ma ge ge vanî; zaravayê kurdkî; soranî, goranî, kurmancî û kirdkî nê tewir behsê înan kenê. Mi zî bineyna xebata xo, nê ziwanî kura de yewbînan resenê; mi bingeyê ci ewnîya û ferhengêkok viraşt. Ê bîn de zî xususîya raştnuştişê kirdkî, kurmancî û soranî ra zî bineyna cîya yo. Mi o raştnuştiş de nawit ke yanî kirdkî kura de hîna vîşêr beno herikbar. Mi o raştnuştiş û gramerê ci dî, mi rê xususî cayêko kurmancî, tirkî û erebî ra dûr mendo, vatişê ê cayê mi rê hîna raşt ame. Belkî embaz ewte ra lome bikerî, mi rê raşt ame. Dormeraya Koyê Sipî, raştnuştişê ewtayî mi girewt çiman ver. Qalkerdişê mîyanê roje, weşanxane ra bigê ya zî rez ra bigê, tewir bi tewir raşte ra mi pers û verpersî mi amede kerdê. Demo ke wendoxî nuşteyêkî ra fam nêkenê, çekûyêk ferhengî ra ewnîyenî û manayê ci fam benê. Tewr peynî yo kitabî de zî ferhengêk est o. Çekûyê ke xerîbî û fam nêbenê, merdim no ferheng vîneno û bonder beno. Hewna vatişê verênan ser o di hezar û panc sey vîşê vatişê est ê, dormeraya Koyê Sipî ra vatişê ke weşîya wendoxî şonî, mi peyda kerd.”
‘Ez her kesî dawetê lansmanî kena’
Hacî Ozkal heme heskerdoxanê kirmanckîye dawetê lansmanê kitabanê xo kerd û wina vatişê xo wina qedîna: “Lansmanê kitaban do ÇandAmed de bêro viraştene. Roja sifte tay zî vanê roja şemeyî; 27ê kanûne, saete: 17:30î de ez paweyê heme heskerdoxanê zaravayanê kurdkî ya, heme meymanê ma yê û ez hemin pawena.”
