Raywanîye, tenya cayêk ra şîyayîşê cayê bîn nîya; zafane o çax dest pêkena ke hêvîyêke kuwena zerîya merdimî. Na hêvîye, geh merdimêkê sadeyî rê bi seyan kîlometreyan rayî meş dana kerdene, geh zî şarêk rê koyan ra war ardene rê bena sebeb. Fîlmê “The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry” (Raywanîya Harold Fryî ya ke Nêameyêne Pawitene) û raywanîya gerîlayanê PKK’yî ya seba aştîye, di hîkayeyê ke yewbînan ra zaf cîya asenê la zereyê xo de eynî ruhî, yanî “hêvîye” û “bedelîyayîşî” dekerenê.
Harold Fry, yew mêrdimêko Îngilîz o ke emrê xo de zafane bêveng mendo û cuya xo ya sade rê dewam keno. Rojêke mektubêke destê ci kewena. Embaza ci ya ke wextêk ra nata nêdîya, Queenie, bi nêweşîya qanserî kewta û rojê xo yê peyênî dewr kena.
Harold seba ci cewabêk nûseno û wazeno posta bido. La wexto ke posta rê nezî beno, fikrêko bîn keweno ci vîr: Eke o heta cayê embaza xo pay şêro, belkî a nêmerena. Bi nê fikrê sadeyî la bi quwetî, o dest bi raywanîyêka 600 mîlî keno. Na Raywanîye, seba Haroldî tenya meseleyêka fîzîkî nîya; no yew hec o. Rayîr de o bi dejê xo yê zereyî, bi poşmanîyanê xo û bi tarîxê xo yê ke kerdê binê kilîmî, rî bi rî maneno. Her game ke o eşto, yew barêko newe milê xo ra dano war û xo newe ra vîneno. Hêvîya ke ey kerd zerîya xo, ey tenya nêkena war, ey bedelnena.
Na hîkaye ra agêrî warê xo, Koyanê Kurdîstanî ser. Gerîlayê ke bi serran o seba heq û azadîya şarê xo şer kerdo, rojêke qerarêkê tarîxî danê. Ê çekanê xo veşnenê, qefle bi qefle koyan ra war yenê. Nameyê na raywanîye “Raywanîya hêvîye” ya. Nê gerîlayî zî eynî sey Harold Fryî, yew bawerîye ra enerjî gênê: bawerîya aştîye. Ê bawer kenê ke êdî wextê çareserîya sîyasî ameyo û bi nê gam eştene, cuya newîyêke, yew statuyo newe û yew prosesê demokratîkî dest pêkeno.
La ferqêko muhîm mabênê di Raywanîyan de est o. Raywanîya Haroldî şexsî ya, cuya ey a. La raywanîya gerîlayan kolektîf a, hêvîya şarêkî temsîl kena. Haroldî rê de merdimî ey rê bi çepikan pawenê yan zî ey sey gêjî vînenê.
Gerîlayî zî wexto ke war yenê, yew het ra bi heskerdişê şarî yenê pêşwazîkerdene, hetê bînî ra zî bi çimê şik û gumanî yê dewlete û sîyasetî rî bi rî manenê. Raywanîya înan bi rîsk û astengan a. Prosesê aştîye nazik o, her wext şîkîno bişikîyo.
Çi heyf ke, hêvîyê ke bi gerîlayanê hêvîye çekanê xo veşnayî, sey hêvîya Haroldî bi hesanî nêresayî armancê xo. Prosesî ra zaf astengî ameyî vetene û aştîye newe ra kewte binê sayîya şerî. La sey hîkayeya Haroldî, netîce çi beno wa bibo, manaya esîl xo di Raywanîye de nimita. Harold, her çiqas ke nêşîkîya nêweşîya embaza xo bi temamî hewl bikero zî, bi o şîyayîşê xo, hem xo xelasna hem zî mesajêka xurte daye dormeyê xo.
Gerîlayanê ke çekanê xo veşnayî zî, her çiqas ke aştîye nêameya, bi o qerarê xo yê cesûrî tarîx de notêk veradayî. Bi no meşî seba aştîye fedekarîya tewr pîle şîkîna bêro kerdene.
Peynî de, çi fîlmêkê Îngilîzî de, çi raştîya Kurdîstanî de, ma vînenê ke hêvîye quwetêko bedelnayox o. A merdiman rê rayanê neweyan akena û cesaretê gam eştene dana. Harold Fry zî, gerîlayê aştîye zî, “raywanê hêvîye” yê. Rêçê înan, yew het ra trajedîye, yew het ra zî destanê hêvî yo ke hema zî nêqedîyayo. Çi fîlm de, çi raştîye de, raywanîya ke bi hêvîye dest pêkena, qederê merdiman û şaran bedelnena.
