Serrgêra vîrardişê Apê Mûsayî ser o, Taxa Cumhurîyetî ya kuçeyê 442. yê Apê Mûsa ame qetilkerdene de bi pêşengîya Komeleya Rojnamegeran Dîcle Firatî bernameyê vîardişî ame viraştine. Bername de rojnamegeran va ke ê Apê Mûsa û heme şehîdanê çapemenîye yad kenî.
Sereyê qetilkerdişê rojnameger-nuştox Musa Anterî ra 33 serrî vîyart. Rayberê Şarê Kurdî Abdullah Ocalanî ey rê vatbi: “Yew welatperwero raştikên bi. Coka hetê kontrayan ra ame qetilkerdiş. Bi sereyê xo sey yew partîye têgerîya. Partîye awan nêkerdbî, la rayîrê edebîyatî ra kurdan rê tayê çîyî vatbî. No zaf ercîyaye yo.” Qatilê Anterî hewna eşkera nêbîyê, la dosyayê dewaya ci kewt berê demvîyartişî.
Serrgêra vîrardişê Apê Mûsayî ser o, Taxa Cumhurîyetî ya kuçeyê 442. yê Apê Mûsa ame qetilkerdene de bi pêşengîya Komeleya Rojnamegeran Dîcle Firatî bernameyê vîrardişî ame organîzekerdene. Bername ra keyeyê Mûsa Anterî, xeylî rojnameger, temsîlkarê partî STK’î beşdar bîyê.
Kurmancîya beyanatê Rojnameger û Endamê DFG’î Fexredîn Kiliç û tirkîya ci zî Hemsereka DFG’î Kesîra Onen wend.
Beyanat wina yo:
“O serewedaritişêk bi, ‘hawâr’êk bi. Coka o sey înan vilikan bi ke binê siwika çinaran de şîn biynî. Hetanî ke o bi xo zî abîya ra çinarêke û no serewedaritiş, no ‘hawâr’ dewam kerd. Çimkî mîyanê serewedaritişêkê seserran de ca girewtêne. O qîrayîş, serewedaritiş û xîretê xoverdayîşê kurdan bi. A qelema rojnamegerîye bîye ke heqîqet nuştêne. Kurdêk bi, nuştoxêk bi, rojnamegerêk bi, rewşenbîrêk bi, nuktebazêk bi, çinarêka pîle bîye.
Bêguman ma xîret kenî ke Apê Mûsa qal bikerî. La çekuyî senî kêm manenê, wina nîyo? Ma nêeşkenî rind qal bikerî. Ma nêeşkenî xoverdayîşê ci, ercê ke ey afirnayê, rojnamegerîya ci, nuştoxîya ci, cewherê ci, merdimîya ci û rindîya ci qal bikerî. La ma nas kenî, ma zanî na çinara pîle. Heme kesê ke tîya de yê, zanenê. Tayê şahidê xoverdayîşê ci yê, tayê dewayan de eynî mehkeme de bîyê, tayê rayraşîyayîşê ci yê azadîye dî, tayê nuşteyê ci wendî, tayê eşnawito ke ey se kerd; se afirna, se va, vengê ci, huyayîşê ci, serewedaritişê ci eşnawito…
Wexto ke Apê Mûsa şikeftêkê dewa Zivingê de ame dinya, hema komare nêamebî ronayene. La temamê cuyê ey bi şahidîya zordarîya na dewleta newe ronayîye derbas bi. 72 serran de ey o qeyde çîyî cuyayî ke, hetanî mergê xo zî serê na pergale ke zilm, zordarî, wehşîtî û qirkerdişê kurdan reva vîneno, barêkê newe zêdena. Bi raştîye yeno zanayene ke çimeyo bingeyên ê hêzê çapemenîya azade, ê yê ercî yê ke ey kerdê pîl û ardê hetanî nê rojan. Kesê ke nê ercî awan kerdê zî şehîdê çapemenîye yê. Ê vera heme zext û zoran payan ser de vindertî. Vera destbendkerdiş, îşkence, tehdît û hêrişan gamekê zî apey nêeşt, sereyê xo çok nêkerd. Ê wextanê xo yê peyênan de zî bi wêrekîye nîya da riyê celladanê xo û bi vatişê “Madem ke peynîya na dewa merg o, bi xêr amo” mojna ma û heme dinya ke xoverdayîş senî yeno kerdene.
Cengîz Altunî ra hetanî Hafiz Akdemîr, Gurbetellî Ersoze ra hetanî Nesrîn Teke, Orhan Karaagarî ra hetanî Nazim, Ferhat, Sayfettîn, Kemal, Ersîn, Çetîn, Yalçin û bi desan şehîdê çapemenîye yê bînî ke ma nêeşkenî nameyê înan bihesibnî û hetanî peyameyê înan Ayfer, Nûjiyan, Xelîl, Denîz, Qedrî, Nagehan, Nazim, Cîhan, Ezîz û Egîd. Her yewê înan bi canê xo no bedel da û her yewê înan ercêko cîya awan kerd û bîyî rayberî. Eke ma ewro qalê Çapemenîyêka Azade ke payan ser de ya û sereberz a, kenî, bi saya nê şehîdan o.
Aha Apê Mûsa yo ke ma ewro ey tîya de yâd kenî, sembolê şehîdanê çapemenîye yo. Wexto ke nuştêne, ey her tim dej û kulê kurdan û zilmê ke înan rê yeno kerdene, qal kerdene. Belkî semedo ke ey bi xo cuyabi; bi hawayêkê kilm, zelal, fehmkerde û biqerar vatêne. Qimil de ey derdê şarî bi kilmekî ard bi ziwan. Wexto ke vatêne “Royê Firatî şino, keweno Marmara” bal antêne serê raştîyêke. Ge ge ey no çî bi hawayêkê henekî vatêne û kerdene ke hîna rind bêro famkerdene. Hetanî peynîya cuyê xo nuştiş û vatişê xo dewam kerd. Apê Mûsa 33 serrî verî ewro, nê şaristanî de, na taxe de, no kuçe de ame qetilkerdene. Ey înan destê ma ra girewt. Înan tehemulê vateyanê ci nêkerd bi; qeleme û vateyê ci înan tersnay bi. Înan Apê Mûsa qetil kerd, no kuçe de guleyî veradayî serê bedenê ci.
Û ma ewro Apê Mûsa û eya pîya heme şehîdanê çapemenîye yad kenî. Ma verê yâdê înan de milê xo çewt kenî.”
