Dewa Sûhûrbanî (Kiliçkaya) ra Mehmet Alî Tuttan va ke maya mî pîyê mî vatene ke, 38 de qirkerdene de ûzade de tene xale mi kîşîye û wina va: “Jû xalika mi kîşîya, di domanê xalika mi kîşîye. Maya mi hetara bervene hetere qesey kerdene. Vatene birayê mi merdî, woye mi merdî, woraza mi merdî. Pîyê mi vatene ke, mezra qeyta ce de rayvere ma berdî, pîrê ma berdî, dewûnê nara, mezra qeytac ra, kismîkore ra, Maqacûr ra, Sûrbon ra, Xandere ra, bovere Erzûngû de gûrete arde, Kemax ra arde. Ardê îtadê hîre rojî vesen û tesan vindarne. Berde koyû ne vere Ergûn ra gelîyê jînî. Vate ke rayê virazeme. Ûza dê phûrûnê gir kerde.”
Dêrsim de qirkerdişêko ke gird ame cuyayêne, çarçiweya nê qirkerdişî de zî Gedîgê Zînî de zî 97 welatijê elewî yê kurdî ameyê qetilkerdêne. Dewa Sûhûrbanî (Kiliçkaya) ra Mehmet Alî Tuttan ajansê ma rê qisey kerd.
Ma nîyazê xo gûretîmê ardîme
Dewij Mehmet Alî Tuttan wina va: “Vame ke çan serî nare raver, 38 de sarê ma qir kerdî, endî welatê ma de, endû çîye nîyayên me vo. Vaze ke ma birayî me, zere vesayîra vaze ke ma kî ûnû ra înam bîme, vaze zere nûnû ra dîrbet esta, na dîrbete înû çûtûr wêse kerîme, berî mê vajî me ke sima mordeme mayê. Sima ne kerdo, simarê raver kerde. Vaze înû kerdo, ma kî sima ra kare rindî ne kerdo. Phûlûne ma mare qesey kerdo, hatan nika vato, ma zere xo de gûreto, qe kene domanê ma vazê ke çûyo nîyanen bîyo verra şîyo, nare thepa me vo. Ma nayê wazeme.”
Pîlenê ma heroj mare çi kê bîyo vatêne
Tuttan wina dewam kerd: “Rayver sey Hesen domanê xo bîye sey mende. Kerde tever, şîye Balikesîr, domanûnê zaf bîye, Ana çekere, cenîye Rayver Se Hesen bîye, domonûne xora vesanîye tesanîye rût repal mende. Gesey kerdenê maya mi, pîye mi. Pîrûnê ma, Şûkrîyê çe Bekteş, Qeremenê çê Bekteş, jû ke dîlê Xid Konû, Şûkrû û Qereçenû thepê, jû ezê bîyo, jû zeweyayîy bîyo, gûrete ardê îkî ûzade kîştî. Pîye Polatê Maxacûra, Poşatê Maxacûre xona jû ser de bîyo, ûza dê îkî kîsene, mayê rûsnene tever, Polat xona jû azo, rûsnene tever bene, pheyrê cerene yene xûreynene xo, phêrûne qesey kerdene.”
Endî wazeme birayên bero
Tuttan wina qedîna: “Hatan na nejdî, na dewûra Apê Heyder bî, vatene kê, pîyê mi, birayê mi gûret pê, jûye le ma de woyêz da, na pira, kamcî bî ma ne zanite nê. Apê Heyder qesey kerdene. Nûnû va ke, nû derazey ûnî ye, ma nînû bî kîşî me ke, ma Dersim qir kerdo, nînû kê bi kîşîmê ke welate Erzûngû de, Kirmancê bînû bi terse, hûrenîye xo de vîndere. Cokîra kîştê, cokra berde. Sevetene nîra rûsne tever, des û ser ra thepa pêyser amey, vesanî û tesanû mende, rût repal mende. Nîka xûnde sarê ma yene, tever ra. Vanîmê ke Dewlete marê destane dergî kerdo, wazo ke ma destene kerdî zîça vazê ya, ma na welate de jê woyê, je bîra û woşîya xo bi ramîme.”
